Το αυχενικό σύνδρομο είναι μια από τις πιο συνηθισμένες συνέπειες της καθιστικής ζωής. Ως αυχενικό σύνδρομο ορίζεται η ομάδα παθήσεων του αυχένα που προκαλούν συμπτώματα -είτε μυοσυνδεσμικής είτε νευρολογικής αιτιολογίας- στις περιοχές του αυχένα,του ώμου και των άνω άκρων.Πρόκειται για τη δεύτερη σε συχνότητα πάθηση, μετά την οσφυαλγία, που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι που πάσχουν από χρόνιο μυοσκελετικό πόνο. Μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, ανεξαρτήτως φύλου και με διαφορετική αιτιολογία. Ο πιο συνηθισμένος λόγος είναι η έκθεση του αυχένα σε απότομες μεταβολές της θερμοκρασίας, όπως είναι ο κλιματισμός ή ρεύμα αέρα κατά τη διάρκεια του ύπνου ή έκθεση σε εξωτερικούς χώρους ή μετακίνηση με μηχανή.Συχνό αίτιο επίσης αποτελεί η συνεχής καταπόνηση και παραμονή του αυχένα στην ίδια θέση, που οδηγεί σε μυϊκό σπασμό -όπως π.χ. όταν δουλεύουμε μπροστά στον υπολογιστή ή κατά την οδήγηση.
Τα συμπτώματα συνήθως είναι ο πόνος στον αυχένα,που συνοδεύεται με δυσκαμψία και περιορισμό στο εύρος της κίνησης, ενώ ενδέχεται ο πόνος να αντανακλά στον ώμο,στην πλάτη ή στο χέρι.Άλλο συχνό σύμπτωμα είναι ο πονοκέφαλος ,κυρίως στην βάση του κρανίου, ο οποίος μπορεί να επεκτείνεται και σε όλο το κεφάλι.Το βουητό στα αυτιά και ο ίλιγγος ίσως συνυπάρχουν,αν και δεν συνδέονται άμεσα με  το αυχενικό σύνδρομο. Η διάγνωση γίνεται με βάση την κλινική εικόνα και εξέταση,το ιστορικό,τα συμπτώματα και την έναρξη ,την διάρκεια και την εξέλιξη του επεισοδίου. Ο εργαστηριακός έλεγχος που προτείνεται είναι μια απλή ακτινογραφία αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Εαν υπάρχουν έντονα νευρολογικά συμπώματα ίσως χρειαστεί μια αξονική ή μαγνητική τομογραφία.
Η αγωγή που συνήθως συστήνεται είναι αντιφλεγμονώδη και μυοχαλαρωτικά φάρμακα προκειμένου να μειωθεί η ένταση των συμπτωμάτων.Στο ιατρείο πόνου επίσης γίνεται τοπική διήθηση των μυϊκών ομάδων που είναι σε σπασμό-δυστονία για την μυοχάλαση τους ή γίνεται εφαρμογή tens προκειμένου να λυθεί ο σπασμός των μυών. Ωφέλιμη στο σπίτι έιναι η εφαρμογή θερμοθεραπείας στην περιοχή του αυχένα (με θερμαντική αλοιφή,ζεστά επιθέματα κλπ). Η φυσιοθεραπεία, οι έλξεις , το μασάζ μπορούν να βοηθήσουν αρκεί όμως να αποφεύγονται οι απότομοι χειρισμοί. Στις περιπτώσεις που τα συμπτώματα είναι έντονα συνιστάται η εφαρμογή ημίσκληρου ή σκληρού κολάρου στήριξης του αυχένα. Σε γενικές γραμμές εαν τα συμπτώματα είναι ήπια μετά την εφαρμογή θεραπείας παρουσιάζουν σταδιακή βελτίωση εως την ίαση.

ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΑ METΡΑ

1. Κάθεστε μακρυά από ρεύματα αέρα.

2. Αποφεύγετε την παρατεταμένη καμψη του λαιμού στο σπίτι,στην εργασία,στην οδήγηση.

3. Όταν κάθεστε η πλάτη ας είναι σε όρθια στάση (σε αυτό βοηθάει η τοποθέτηση μικρού μαξιλάρι στη μέση).

4. Το πάνω μέρος της οθονης του υπολογιστή πρέπε να βρίσκεται στο ύψος των ματιών, ώστε να μην σκύβουμε ή να κάνουμε υπερέκταση.

5. Οι αγκώνες πρέπει να σχηματίζουν αμβλεία γωνία όταν γράφουμε.

6. Οι καρποί και τα αντιβράχια πρέπει να αιωρούνται πάνω από το πληκτρολόγιο.

7.  Όταν μιλάμε στο τηλέφωνο δεν πρέπει να στηρίζουμε το ακουστικό στον ώμο.

8. Όταν εργαζόμαστε ή οδηγούμε ωφέλιμο είναι κάθε μια ώρα να κάνουμε ένα ολιγόλεπτο διάλλειμα για να δώσουμε την ευκαιρία στους μύες να χαλαρώσουν.

Η πιο συχνή πάθηση του ώμου ε μφανίζεται σαν “παγωμένος ώμος” ή σαν σύνδρομο υπακρωμιατικής προστριβής.
Η ΠΕΡΙΑΡΘΡΙΤΙΔΑ είναι αποτέλεσμα οξείας ή χρόνιας φλεγμονής γύρω από την άρθρωση η οποία συνυπάρχει με πόνο. ΑΙΤΙΑ για περιαρθρίτιδα μπορεί να είναι πολλαπλοί τραυματισμοί,τα τραύματα,η τριβή μεταξύ τενόντων και του τόξου που τους περιβάλλει τα οποία μπορεί να συμβούν από λανθασμένη τεχνική σε προπόνηση,λόγω χειρονακτικής εργασίας και κατα πόνησης της άρθρωσης,μετά από πτώση,λόγω οστεόφυτων. Ο ΠΟΝΟΣ είναι το κύριο σύμπτωμα ενώ μπορεί να περιορίζονται οι μικρές κινήσεις αρχικά εως την τελική ακινητοποίηση της άρθρωσης, οπότε δημιουργείται ο “παγωμένος ώμος”. Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ σε αυτή την περίπτωση γίνεται με laser και πιθανόν με τοπική έγχυση φαρμάκων πέριξ του ώμου και στα σημεία έκλυσης του πόνου. με πολύ καλά αποτελέσματα.Σπανιότερα κάνουμε έγχυση εντός της άρθρωσης και δεν χρησιμοποιούμε κορτιζονούχα σκευάσματα.Για να λυθεί η δυσκαμψία θα πρέπει ο ώμος να κινητοποιηθεί παθητικά και ενεργητικά όσο είναι δυνατόν καθημερινά με σωστή καθοδήγηση.
Άλλη συχνή πάθηση είναι το ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΥΠΑΚΡΩΜΙΑΚΗΣ ΠΡΟΣΤΡΙΒΗΣ.Αυτό συμβαίνει όταν υπάρχει σύνθλιψη του τένοντος του στροφικού πετάλου ανάμεσα στο βραχιόνιο και στο ακρώμιο,με αποτέλεσμα να στενεύει ο χώρος.Όταν συνυπάρχει οίδημα του τένοντα ή του στροφικού πετάλου ή συσσώρευση ασβαστίου ή οστικές άκανθες στον χώρο τότε. Ο ΠΟΝΟΣ αυξάνεται και η κίνηση του ωμοβραχίονα προς το κεφάλι περιορίζεται. Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ σε αυτή την περίπτωση συμπεριλαμβάνει ανάπαυση,φαρμακευτική αγωγή από το στόμα με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη,φυσιοθεραπεία με συγκεκριμένες κινήσεις και έγχυση φαρμάκων στον ακρωμιακό χώρο. Δεδομένου ότι η κορτιζόνη έχει ισχυρή νατιφλεγμονώδη δράση αλλά παροδική και δεν λύνει το πρόβλημα στο ιατρείο πόνου δεν χρησιμοποιούμε τέτοια σκευάσματα.Καλά αποτελέσματα έχει η διήθηση με τοπικά αναισθητικά κ.α. φάρμακα της περιοχής της βλάβης και των trigger points.